توکن ارز دیجیتالی است که خودش بلاک چین مستقل ندارد .
اگر این تعریف برای شما نامفهوم است ، نگران نباشید و این مقاله را تا پایان دنبال کنید .
به طور کلی توکن (Token) شکلی از دارایی رمزنگاری شده یا کریپتو (Crypto) است که عموماً روی یک شبکه بلاک چین قرار دارد .
با این حال تعاریف مختلفی برای توکن ارائه میشود که بسته به نوع نگاهمان می‌توانند درست باشند .
برای شروع معاملات اینجا کلیک کنید
در ادامه این تعاریف را هم باهم مرور می‌کنیم :
در بازار ارزهای دیجیتال ، یک «توکن» ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را ندارد و روی شبکه های دیگر ،
(مانند شبکه بلاک چینی اتریوم) جابه جا میشود .
امروز به هر ارز دیجیتالی که در بازار وجود دارد توکن می‌گویند .
هر واحد ارزی مستقل در یک شبکه می‌تواند توکن در نظر گرفته شود .
با این تعریف، اتر (ETH) ، ارز دیجیتال بومی شبکه اتریوم هم یک توکن محسوب میشود ، اما در بازار اتر را یک کوین در نظر می‌گیرند .
کاربردهای توکن
1 – پرداخت :
یکی از اصلی ترین کاربرد های توکن ها ، پرداخت است و کاربران می‌توانند پرداخت های خود را با استفاده از توکن ها انجام دهند .
2 – ساخت پول دیجیتال :
وقتی شما با استفاده از توکن ها می‌توانید پرداخت انجام دهید و سرمایه گذاری کنید ، پس میشود با آنها پول هم ساخت .
3 – سرمایه گذاری :
شاید بیشتر کاربران ارزهای دیجیتال توکن ها را با این کاربرد بشناسند .
سرمایه گذاری با هدف کسب سود از نوسانات یکی از کاربردهای گسترده توکن هاست .
4 – احراز و مدیریت هویت :
از آنجایی که توکن ها ویژگی های رمزنگاری دارند ، می‌توان از آنها برای احراز هویت و مدیریت امن هویت استفاده کرد .
5 – رأی گیری :
هر توکن می‌تواند به عنوان یک شناسه منحصر به فرد روی بلاک چین ثبت شود و کسی نمی تواند نتایج آن را تغییر دهد ،
از همین رو یک گزینه ایدئال برای رأی گیری به حساب می‌آیند .
6 – دیفای :
وقتی همه این ویژگی ها را باهم ترکیب کنیم ، توکن بهترین گزینه برای فعالیت کاربران در فضای دیفای (DeFi) خواهد بود .
انواع توکن :
توکن ها از نظر ماهیت به دو دسته توکن های مثلی (Fungible Tokens) و توکن های غیرمثلی (Non-fungible Tokens) تقسیم می‌شوند .
به علاوه توکن را میشود به واسطه کاربردشان به چندین دسته مختلف تقسیم کرد .
توکن مثلی (Fungible Tokens) :
در اقتصاد ، یک کالا (یا پول) در صورتی مثلی یا تعویض پذیر (Fungible) تلقی میشود که واحدهای آن با یکدیگر قابل تعویض باشند ،
و نتوان هیچ کدام از آنها را کم ارزش تر یا با ارزش تر از دیگری دانست .
به عنوان مثال ، بیت کوین ، دلار و ریال در دسته دارایی های مثلی قرار دارند .
یک اسکناس ۱۰,۰۰۰ تومانی نسبت به یک اسکناس ۱۰,۰۰۰ تومانی دیگر از نظر ارزش کاملاً برابر است و هر دو می‌توانند با یکدیگر تعویض شوند .
زمانی که یک اسکناس ۱۰,۰۰۰ تومانی به دوست خود قرض می‌دهید ، انتظار ندارید که بعداً دقیقاً همان اسکناس را پس بگیرید .
در حال حاضر ۹۹٪ توکن های بازار مانند تتر و چین لینک مثلی هستند و همه واحد های آنها از نظر ارزش مشابه و قابل تعویض هستند .
توکن غیر مثلی (NFT) :
یک توکن غیر مثلی (Non-fungible Token) یا به اختصار NFT ، یک دارایی دیجیتال است که کمیاب و منحصر به فرد بوده و روی بلاک چین ،
ذخیره و جابه‌جا میشود .
آیتم های بازی های کامپیوتری ، اقلام کلکسیونی ، آثار هنری دیجیتال ، بلیط رویدادهای مختلف ، نام دامنه ها ، یک خانهٔ توکنایز شده و …
در دسته توکن های غیرمثلی جای می‌گیرند .
یوتیلیتی توکن (Utility Token) :
توکن کاربردی یا یوتیلیتی توکن (Utility Token) ، ارز دیجیتالی است که از آن برای پرداخت هزینه ها و خرید کالا و خدمات ،
در یک یا چند پروژه خاص استفاده میشود .
امروزه اغلب توکن های موجود در بازار توکن های کاربردی هستند .
مثلاً Token لینک (Link) یک توکن کاربردی است که افراد می‌توانند با آن هزینه خدمات پلتفرم چین لینک را پرداخت کنند .
ارزش این توکن ها فقط با عرضه و تقاضا مشخص میشود و هیچ پشتوانه ای برای آنها تعریف نشده است .
همچنین ارزش این Tokenها به طور مستقیم هیچ ارتباطی با ارزش یا سرمایه های شرکت توسعه دهنده ندارد .
سکیوریتی توکن (Security Token) :
توکن اوراق بهادار یا سکیوریتی توکن (Security Token) ارز دیجیتالی است که دارنده آن صاحب بخشی از یک دارایی ،
شرکت یا سود یک فعالیت خاص خواهد بود .
به عنوان مثال ، زمانی که یک خانه یا یک شرکت تبدیل به هزاران توکن شود و مانند سهام میان سرمایه گذاران توزیع شود ،
آن توکن یک توکن اوراق بهادار به شمار می‌رود .
اینکه یک توکن اوراق بهادار است یا نه را نهاد قانون گذار کشور مشخص میکند .
مثلاً در آمریکا ، کمیسیون بورس آمریکا از طریق آزمایش هاوی مشخص میکند که یک دارایی اوراق بهادار است یا خیر .
طبق تست هاوی (Howey Test) ،
هر دارایی که شرایط زیر را داشته باشد ، اوراق بهادار است :
1 – یک سرمایه گذاری مالی باشد .
2 – در آن انتظار سود تعریف شده باشد .
3 – در یک شرکت ثبت شود .
4 – این سود باید از فعالیت یک شخص ثالث به دست آید .
گاورننس توکن (Governance Token) :
توکن حاکمیتی یا گاورننس (Governance) ارز دیجیتالی است که دارنده آن می‌تواند با آن در تصمیم گیری ها و رأی گیری ها ،
برای آینده یک سیستم یا شبکه نقش داشته باشد .
به‌عنوان نمونه ، توکن یونی سواپ (Uniswap) یک توکن حاکمیتی است که دارنده آن می‌تواند در تصمیم گیری های مهم این صرافی غیرمتمرکز ،
حق رأی داشته باشد .
توکن های حاکمیتی اغلب اوقات در طبقه Tokenهای کاربردی جای می‌گیرند و این یعنی یک توکن حاکمیتی می‌تواند توکن کاربردی هم باشد .
استیبل کوین (Stablecoin) :
استیبل کوین ها که به ارزهای دیجیتال با ارزش ثابت هم مشهور هستند ، به توکن هایی گفته میشود که پشتوانه آنها یک ارز رایج مثل دلار ،
یا پوند یا یک دارایی خاص مثل طلاست . مشهورترین استیبل کوین بازار تتر (USDT) است .
این نوع از توکن ها یکی از انواع پرکاربرد توکن به حساب می‌آیند و بخش بزرگی از کاربران بازار ارزهای دیجیتال از آنها در معاملات خود استفاده می‌کنند .
رپد توکن (Wrapped Token) :
توکن رپد (Wrapped Token) ، توکن هایی هستند که ارزش اساسی آن ها به یک ارز دیجیتال دیگر گره خورده است .
این توکن ها برای بهبود قابلیت همکاری بین بلاک چین ها طراحی شده اند و به کاربران اجازه می‌دهند تا دارایی های خود را از یک بلاک چین ،
به بلاک چین دیگر منتقل کنند .
به عنوان مثال ، رپد بیت کوین (WBTC) یک رپد توکن است که ارزش آن به بیت کوین (BTC) متصل است .
WBTC بر روی شبکه اتریوم عمل میکند ، به این معنی که کاربران می‌توانند آن را در برنامه های مالی غیرمتمرکز اتریوم استفاده کنند .
مزیت های استفاده از توکن های پیچیده عبارتند از :
1 – افزایش قابلیت همکاری بین بلاک چین ها .
2 – امکان استفاده از دارایی های یک بلاک چین در بلاک چین دیگر .
3 – دسترسی به ویژگی ها و خدمات جدید .
موفق باشید ،
